GELGİT

Bir sokağın karanlığının bir adım gerisinde sek sek oynuyorum bu gece.

Cumartesi

     Bu cumartesi hayatımdan bir kolaj gibiydi diyebilirim. Ne çok insan gördüm ve ne çok yoruldum. Tabi en güzel kısmı 14 yıldır görmediğim arkadaşıma saatlerce akrabalık ilişkilerimizi anlatmamdı. Bazen kendimi gerçekten durduramıyorum. Bu akrabalık ilişkilerimizle ilgili anlatılabilir her şey bittikten sonra çok uzun zamandır görmediğim bir dostla buluştuk. İç çamaşırları ne zaman nasıl evrimler geçirir konusuna bir açıklık getirdik yani en azından denedik. Yıkamadan yemeyeceğimizi iddia ettiğimiz çağlalarımızla trafik ışıklarında vedalaşmaya çabalarken gerçekten kötü hissettim. Ama arkamı döner dönmez üzüntüm çağlaların arasına karışıp gitti. Sonra açık havada kalabalıkların içinde çay keyfi... Bir gün bu kadar güzel gider de böyle güzel biter mi peki ? Hayır tabi...
     O yüzden masal gibi olsun istiyorum. Burada bitsin.

'...ruhum özledim seni....'

     Kendimle baş başa kalamamak artık çıldırtıyor beni.İçimde şehirler var. Kim olduklarından emin olamadığım onlarca insan.