13 Nisan 2014 Pazar

I don't CARE!


        Onu üzdüğümde kanım donuyor sanki. Anlam veremiyorum hiç bir şeye... Ama insan kaybedecek bir şeyi olduğunda korkuyor ve insanlar bunu anlamakta nedense çok zorlanıyor hem de çok. Zaten anlatılmayacak kabusların bitiremediği gecelere sıkışıp kalmışken tutunacağı tek şeyi yitirmekten korkuyor. Yalnız kalacağından değil kimse yalnız kalmaz zaten...Böylesi sevemeyeceğinden... Ne bileyim tadımız tuzumuz kaçmasın.

6 Nisan 2014 Pazar

04.04.2014


        Karanlıkta tuttuğunuz el kime ait? Kim kimi ne kadar tanıyor, tanıyabiliyor?
        Ne zaman kafam karmakarışık olsa bloga koşup hiç bir şey anlatamaz oldum. Aslında anlatıp tavsiyeler almak istiyorum ama o takati bulamıyorum kendimde. 
        Güven sadece olağan bir his midir? Kendiliğinden mi oluşur yoksa bu bilinçli bir tercih midir? Kendi haline bıraktım yaşamımı... Benimki yaşamak değil sürüklenmek resmen.
        Piyasa ama yine de sözleri bir şeyler çağrıştıran şarkılar duyuyorum gün içinde ruhumda...