26 Mart 2015 Perşembe

Az kaldı


        Eskiden buralar nasıldı bilmiyorum ama ne zaman blogla sosyal çevremi birbirine karıştırdıysam yazmanın keyfi, hafifliği farkettirmeksizin uçup gitti. Şimdi de anlatıyorum içimden geldiği gibi. Anlatıyorum ama köşelerden dinleniyormuşum gibi. Umursanacak bir şey var mı?  Yok tabi.
        Şimdi sen de konuşmuyorsun diye susmuş sayılmıyorsun. Yalnızca hikayelerini başkalarına anlattığını artık ikimiz de biliyoruz. Kimseye bir şey kaybettirmediğimi, kötü hissetmem gerekmediğini biliyorum.
        İyi hissettiriyor mu tüm bunlar ? Hayır. 
        Ama artık yorganla birlikte tüm tatsız düşünceleri kaldırıp atıyorum üzerimden. Güne boşvermenin hafifliğiyle başlayıp yeniden kirlenmeyecekmişim gibi kandırıyorum kendimi. Çoğunluk hemen sıkılıyor mutsuz insanlardan. Çok iyi saklayamıyorum hissettiklerimi fakat içtenlikle gülümsüyorum etrafıma. Hiç olmazsa bir yerlerde yansımamı görüp tanımayı umuyorum.
        Bugün hava çok güzel. Güneşi kim uyandırmış bilmiyorum. Gidip bir bakacağım.

23 Mart 2015 Pazartesi

Bahardandır


        Her şey ters giderken insan kendini Ankara'da bulunca durup bir kez daha düşünüyor. Demek ki zaten yanlış yöne gidiyormuşuz...
        Kısacık, minicik Ankara tatili ilaç gibi geldi. Ama kendime dahi ait olmayan geçici evimde şu an mutlu, huzurlu ve hastayım. Cümlede birkaç olumlu şey de yer alsın istedim yoksa tamamen huysuzluk temalı bir yazı olacak.
        Şu sıralar hayatımda çokça bahar değişikliği var. Hayırdır inşallah deyip uyumaya gidiyorum...
       

18 Mart 2015 Çarşamba

.


        Nasıl yaşanır bilmezmiş gibi kalıyor insan. Özlemekten çokça yorulmuşken farklı bir özlem başlıyor. Ölenı özler gibi...

Bahar bize gelmese de biz geliriz.


        Oradan oraya uçmaktan ibaret hayatıma alışamamışken terkedilmek şahane!
Demek ki neymiş... diye bir yargıya varmayacağım çünkü nasılsa hiç akıllanmayacağım. Gerçekten çok merak ediyorum bir baş belası mıyım yoksa empati yoksunu bir adamla mı karşı karşıyayım ?????
        İstanbul beni sevmedi, ben İstanbul'u sevemedim. Artık bizi de güzel havaların mahvettiğı günler gelse en azından...
Bu seferlik söyleyecek sözüm bu kadar...