Yeni Hayat

        Herkes doğar ve ölür. Bazıları büyümeye vakit bulamaz, bazıları inat eder büyümez, bazıları istese de beceremez ve bazıları büyümeden çürür. İnsanların vazgeçmişliğinden yakınıyorum uzun süredir. Ve etrafımdaki vazgeçmişlerin sayısı da giderek artıyor. Ama dönüp öncesine bakınca insanların vazgeçmeden önceki yaşamları da bana fersah fersah uzak. Yaşama sevincinin fazlası bana inanılmaz boğucu geliyor. Kimi zaman gerçekten tahammül edemiyorum kimi zamansa hayretler içinde seyrediyorum.

        Zaman zaman nefes almak için mezarlıklara gittiğim oluyor. Mezarlık sakinlerinin çoğunun herhangi bişeyden vazgeçtiğini sanmıyorum zira çoğu istemeden kendilerini ölümün kucağında bulmuşlardır. Ama geçen zaman pes etmelerini sağlamış mıdır bilmiyorum Henüz içlerinden bana karşılık verip durumlarına dair açıklama yapan çıkmadı. Varlığımdan rahatsız olup olmadıklarını bilmek isterdim. 

        İnsanlar ölülerini unutmak için mi gömer ? Yoksa gömdükleri için mi unutur ? Bilmiyorum.

        Ben neden unutamıyorum ? Bilmiyorum.