26 Ekim 2012 Cuma

Zor


        Zor olanın karşı konulmaz çekimine ve tabi çoğu kez gereksiz çilesine, kendini bu kadar gönüllüce adayan tek kısıtlı zihin benim midir ? Sanmıyorum. Tüm ipuçlarına karşın tehlikeyi algılamayıp, heyecanla hepten çıldıran içgüdülerime teessüflerimi bildiriyorum. İnsan kendine karşı bu kadar da kötü olmaz, olmamalı...
        Ama böyleyim, işe yaramaz biriyim kendime karşı.

Hiç yorum yok: