9 Aralık 2012 Pazar

Omnes...


        Hayat veren ne varsa, şartlar değiştiğinde verdikleri hayatı misliyle, değmeyecek acıya boğabiliyor. Bir gülümseme rahat nefes aldırırken, fotoğraf karesinde görünmeyen birinin uçuşan saçları nefesim kesilene dek ruhuma dolanıyor. Artık sahip olamadıklarının beni buraya getirdiği gibi, sahip oldukların bu kalabalığı bir parçan, bir dert haline getiriyor. Çok kalabalık, tutunamıyorum.

Hiç yorum yok: