Ne katranlara bulanmış huysuzluklarımdan ne de pamuk şeker kıvamındaki düşlerimden beni ayırırsanız geri kalanın özümle alakası olmayacaktır... Hiç bir zaman ortayı tutturamam, o saçma sapan kıyılarda gezinip durmayı marifet saydığımdan değil astigmat etkisinden mi yoksa beceriksizliğimden mi... Kendimden sıkılmışlığım çoktur. Çok sevdiklerimden biri ' her çözdüm sandığımda bin defa daha dolaşan bir düğümsün' demişti bana. Söz şahane de o düğümlerle tek bağıntım, beceriksiz kediler gibi oyun oynamak ve sonuçlarını ayırt edemeyişim. İnsanları üzmek, kırmak istemediğimi ve buna uygun yaşadığımı sanarak o kadar uzun zaman kandırdım ki kendimi... Ben çoğunluktan daha çok acıtabiliyorum yeni farkettim. Çünkü ben her şeyi hissederek yaşıyorum. Ve istersem öyle de yaşatabiliyorum. Burda her şey katıksız. Bu konuda söyleyeceklerim şimdilik bu kadar.
2 yorum:
renklenmeye başlamışsın. bu iyiye işaret:)
baharı erken getirdim çünkü bu kışı hiç beğenmedim =)
Yorum Gönder