9 Mart 2013 Cumartesi

Kül


        Batıdan doğuya, erkeklerden kadınlara, merkezden taşraya gidildikçe artan o mahrumiyet, şu günlerde zihnimde esen rüzgarların en büyük ilhamı.Bu kadar ilkenin uygulanabilir olmadığı çok açık. Üstelik iyilik yalnızca sözlerle varlığını sürdüremiyor. Trabzanlardan kayan, boyalı şeker yiyen, tanımadığı kimselerle haşır neşir bir çocuk gibi hayat. 

Hiç yorum yok: