Mevsim Geçişi

         Merhaba =)

Uzun zaman sonra yazmaya çalışmak, günlerce sustuktan sonra ilk konuşmanın verdiği rahatsız hisle aynı. Söylemek istediklerim var ama başlamak hafiften rahatsız edici. 

        Terapiden olsa gerek zihnimdeki buğu hafif hafif açılıyor, bir yerlere tutunmadan ayaklarımı basabileceğim sağlam bir zemin bulmuşum gibi. En önemlisi "Hayır." demeyi öğrendim. Hala zaman zaman zor ama çok hafifledim. Kararsız kaldığımda çok sevdiğim bir yakınıma tavsiye verirmiş gibi düşünüyorum. Bol kepçe dağıttığım şefkatten kendi payımı es geçmiyorum. Bugünün dünden farkı olsun isterken, bu bir görevmişçesine kendimi hırpalamıyorum. Özenle inşa ettiğim duvarlarımdan da kurtulmam gerektiğini öğrendim. Ters giden birçok şeyin sebebi kuramadığım bağlarmış. Ellerimi kavuşturup bir köşeye çekilip huysuzluk etmeye de son. Bu böyle özet gibi olsun şimdi yemeğe gidiyorum.