25 Kasım 2012 Pazar

Tadım Tuzum Yok

        Yazdıklarını okumaktan çok keyif aldığım biriyle tanıştım bugün... Gerçekten garip bi histi çünkü normalde insanları tanıdıkça iç dünyalarına şahit oluruz. Ama bu kez özünü bildiğim birinin dış dünyadaki yansımasını gördüm. Ama insanların tanıştığımızdaki suskunluğumu yadırgamasını pek anladığım söylenemez. Çocukça sanırım ama utanıyorum.

2 yorum:

PAN dedi ki...

ben de sessizlikten sıkılan insanları anlamam hiç. çok şey anlatır o sessizlikler. ayrıca klavye delinkanlısı olmak da zor değil. arkasında durmak gerekir.

G.o.D dedi ki...

İki dünyayı bir araya getirmek kolay değil sanırım =)